தூரங்கள் அருகினில்

ஒரு முறையாகிலும்
உனக்கு நன்றி நவிலல் வேண்டும்.

முயன்ற தருணங்களில்...
என் ஊமை உதடுகளின்
துடிப்பில் வெளிவராத
சங்கீதமாய்,
நடை பயின்ற வார்த்தைகள்...

மனதின் சுயநலங்கள்
மனதிடம் பேசிய கதைகளின்
மறுபுறம்
ஒரு சுகமாய்
உன் உருவம் சுமந்த
நினைவுக் காகிதங்கள்...

எண்ணமும் செயலும்
எதிர் துருவங்கள் போல்
என்றும் இணையாமல்
செல்லும்,
நாட்களின் சுமைகள்...
உன்னை கண்ட பின்
அடிமை போல்
கை கோர்த்துக் கொண்டன!

ஒன்றைப் பிடிக்க
ஒன்று ஓடும்
காலம் போன
கவிதைப் பரிதவிப்பில்

நீ
நான்
ஒரு கற்பனை...

நிம்மதியின் சாயல்
வெட்கம் கொண்டது.

அதன் முகத்திரை
அகற்றி
கொடுத்த முத்தத்தில்
இழந்த நொடிகளில்...

என்னைக் காணாத
தூரங்கள் எல்லாம்
இப்போது
அருகினில்....